بررسی تأثیرات توسعه توریسم و چشم انداز آینده آن (مطالعه موردی: منطقه باغ بهادران)

هدف این تحقیق، ارزیابی تاثیرات توسعه گردشگری در منطقه باغبهادران از دیدگاه جامعه میزبان و بررسی تأثیر نگرش جامعه میزبان بر ارزیابی آنها از تأثیرات توسعه گردشگری می باشد. این تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی می باشد و در آن از تکنیک پیمایش و ابزار پرسشنامه استفاده شده است. به لحاظ ماهیت و روش، از نوع تحقیقات توصیفی و همبستگی است. جامعه آماری شامل دو گروه ساکنین و کارشناسان صنعت گردشگری می باشد و از روش نمونه گیری ساده با حجم نمونه 121 نفر برای گروه ساکنین و 30 نفر برای گروه کارشناسان استفاده شده است. در تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر بهره گیری از آمار توصیفی برای توصیف متغییرها، از آمار استنباطی برای بررسی رابطه بین متغییرها استفاده می شود و برای آزمون فرضیات تحقیق از آزمون مقایسه ی میانگین (t) استفاده کرده ایم. جهت تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از روش تحلیل عاملی تأییدی و مدل سازی معادلات ساختاری بهره می گیریم. نرم افزارهای مورد استفاده پژوهش، spss وgraphics amos می باشد. نتایج تحقیق نشان دادند یکدستی و همسانی بسیار قوی و یکپارچه ای بین ابعاد مختلف نگرش ساکنین محلی به گردشگری وجود دارد. بعبارتی در ذهنیت افراد محلی ابعاد و مولفه های مختلف توسعه گردشگری از هم جدا نبوده و نگرش این افراد نسبت به این پدیده یکپارچه است. بطور کلی بین نگرش ساکنین نسبت به گردشگری (در هر سه بعد اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی) و ارزیابی تأثیرات محیطی توسعه گردشگری از نظر آنها رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. بنابراین ملاحظه می شود که ارزیابی ساکنین از اثرات اجتماعی و اقتصادی تأثیری از نگرش های آنها در این مورد نیز بوده است و همچنین فارغ از نوع و چگونگی نگرش آنها نسبت به گردشگری، اثرات زیست محیطی آنرا در منطقه خود منفی ارزیابی نموده اند که می تواند بیانگر تأثیرات واقعاً منفی زیست محیطی توسعه گردشگری در منطقه مورد مطالعه باشد. نکته مهم در رابطه با مقایسه رابطه بین نگرش ها و ارزیابی اثرات توسعه گردشگری بین دو گروه کارشناسان و ساکنین محلی این است که علیرغم رابطه بسیار قوی و مثبتی که بین نگرش ها و ارزیابی تأثیرات در بین کارشناسان وجود دارد، در بین ساکنین چنین رابطه ای مشاهده نکردیم. بطوریکه بین نگرش ها و ارزیابی تأثیرات اقتصادی، اجتماعی هیچگونه رابطه ای –چه مثبت و چه منفی- وجود نداشت و رابطه بین نگرش ها و ارزیابی اثرات محیطی نیز به شدت منفی بود. بنابراین علیرغم نگرش های مثبت هر دو گروه به توسعه گردشگری اثرات محیطی آن در منطقه مورد مطالعه کاملاً متفاوت ارزیابی شده است. تفاوت آماره های گروهی همگی حاکی از برتری کارشناسان با نگرش مثبت به ابعاد اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی توسعه گردشگری نسبت به نگرش ساکنین به توسعه گردشگری و ارزیابی مثبت از تأثیرات اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی توسعه گردشگری در منطقه باغبهادران نسبت به ارزیابی ساکنین از تأثیرات توسعه گردشگری هستند، نکته قابل توجه ای که بدست آمده بیانگر این مهم می باشد که قسمتی از تأثیرات گردشگری ارزیابی شده به علت نگرش جامعه میزبان نسبت به گردشگری است و برگرفته از تأثیرات گردشگری نمی باشد.